gündüz kromozom sayar,akşam yemek yaparım..bazen hiç bir şeye elimi sürmez öyle dünyaya uzaktan bakarım..bazen konuşmaktan bazen susmaktan usanır,ama asla düşünmekten usanmam.her neyim, nasılım ne kadarım..gençliğime inat olgun olgunluğuma inat çocuğum..sesim gelir mi oralara bilmem ama birde burdan ses etmek isterim dünyaya=)
13 Aralık 2010 Pazartesi
Gidenin arkasından ağlamak,
ölen görmeyeceğine göre,
kimin içindir?
Artık hayatımın bir parçası olmayacaksın,
‘özlem duymak’ gibi bencilliğin karşı durulması zor tepkisi midir;
yoksa diğerlerine karşı ‘bak, ben de üzgünüm’ demek mi?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder